ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μιλάμε για το πως μιλάμε. Για τον τρόπο συζήτησης. Αφού η συζήτηση είναι ουσία της δημοκρατικής διαδικασίας.

Παρακολουθείστε με κάποια απόσταση τον τρόπο συζήτησης. Στην τηλεόραση, στα καφενεία, παντού.

Στην τηλεόραση που υποτίθεται ότι μιλούν άνθρωποι ικανοί στο λόγο και παρουσιαστές ικανοί στη διεύθυνση της συζήτησης.

Αλλά φεύ!...Οι  παρουσιαστές  είναι αυτοί που διακόπτουν πρώτοι συνεχώς τους ομιλητές, στους οποίους έδωσαν τον λόγο και οι άλλοι ορμούν να διακόψουν, να πουν τα δικά τους και τελικά το αποτέλεσμα είναι ο πονοκέφαλος σ’ όποιον προσπαθήσει να καταλάβει.

Αυτοί οι παρουσιαστές που υποτίθεται ότι γνωρίζουν τις λεπτομέρειες της τηλεόρασης ότι όταν μιλάνε δύο ταυτόχρονα (ακόμα κι όταν ένας μουρμουρίζει) δεν ακούγεται τίποτα καθαρά. Δεν τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες συζήτησης. Τι φταίει άραγε;

Δεν είναι τυχαία η μορφή συζήτησης.

Οι απόψεις όλων κουβαλούν τον απόηχο μιας διχαστικής λογικής.

Τον απόηχο του εμφυλίου. Η ιστορική πραγματικότητα της χώρας παραπέμπει σε συνεχείς διχαστικές πραγματικότητες. Όλοι κουβαλούν υποδόρια τον διχασμό.

Ανατρέχοντας στην Ελληνική ιστορία συναντάμε την πρώτη σύγκρουση των Ελληνοφρόνων και των Ευρωπαϊστών.

Ήρθαν μετά οι συγκρούσεις Δημοτικιστών και Καθαρευουσιάνων. Γνώρισε η χώρα τη μεγάλη σύγκρουση, τον εθνικό διχασμό Βενιζελικών και Κωνσταντινικών ανεβάζοντας το επίπεδο αντιπαλότητας μέχρι να φτάσουμε στο απόγειο της σύγκρουσης με τον εμφύλιο. (Φτάσαμε και στην Δικτατορία).

Έτσι η κοινή λογική χάνεται, η κοινή διάθεση για εξεύρεση λύσης των προβλημάτων ισχύει μόνο εφόσον ο άλλος δεχτεί τις δικές μας θέσεις όχι μετά από επιχειρήματα που δεν τα ακούει  κανείς…

Απουσιάζουν όσα μας ενώνουν, η συλλογική μνήμη, έχουμε δικές μας ξεχωριστές μνήμες. Έτσι το συλλογικό υποβαθμίζεται, το ατομικό –μερικό κυριαρχεί και ο τρόπος συζήτησης ναρκοθετεί τις λύσεις.

Η πραγματική μόρφωση (εκ του μορφόω – ώ του δίνω μορφή) επιβάλλει

την απαλλαγή από τις προκαταλήψεις, τις διχαστικές λογικές για να γίνει η συζήτηση απροκατάληπτα αλλά δυναμικά για τις προτάσεις μας.

Η σωστή συζήτηση επιβάλλει πρώτα να ακούει κανείς…

    

ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ…

Επειδή ψάχνουν, υποτίθεται, να βρουν χρήματα από τους φοροφυγάδες και δεν βρίσκουν, να μια σκέψη, αν και η συνολική λύση θέλει πλήρη ανάλυση.

1. Υπάρχουν (στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών) 361.000 κατοικίες πάνω από 200 τ.μ. και 163.000 εξοχικά άνω των 150 τ.μ. δηλ. 524.000 κατοικίες, που δείχνουν συσσωρευμένο πλούτο. Εξαιρώντας τις 24.000 για διάφορους λόγους έχουμε 500.000 με μέση αντικειμενική αξία 600.000. Δηλ. το φορολογητέο ποσό είναι 300δις. Με ένα συντελεστή εφάπαξ 10% έχουμε έσοδα 30δις, με 5%, 15δις. Αν θέλουν…

Οι επαύλεις μπορούν να φορολογηθούν εφάπαξ με 20%.

2. Είναι ανάγκη να χρησιμοποιηθούν τα αντικειμενικά κριτήρια αφού π.χ. οι ελεύθεροι επαγγελματίες εμφανίζονται να φοροδιαφεύγουν. Μπορεί λοιπόν να υποχρεωθούν να δηλώνουν το μέσο εισόδημα των μισθωτών, τουλάχιστον. Αυτό σημαίνει ότι ένα ποσό 5δις είναι εφικτό μαζί με το Φ.Π.Α. Κάποιες κατηγορίες να δηλώνουν διπλάσιο εισόδημα. Αν θέλουν…

3. Άλλη αντιμετώπιση των off – shore θα δώσει λύση. Αν θέλουν…

4. Εύκολη αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου καυσίμων 2δις τουλάχιστον. Αν θέλουν… Καταθέσεις στο εξωτερικό μη νόμιμες. Εδώ πολύ αν θέλουν…

5. Τα αυθαίρετα είναι 1.320.000. και θα’πρεπε να αντιμετωπιστούν με άλλη λογική. Το 1εκ. εξ αυτών με μέση αντικειμενική τιμή 200.000, δίνει φορολογητέα ύλη 200δις. Με 15% έχουμε 30δις, με 10% έχουμε 20δις. Αν θέλουν…

6. Να πληρώσουν τα ΜΜΕ για τις συχνότητες. Αν θέλουν… Φόρος του  διοξειδίου του άνθρακος στα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα. Αν ξέρουν κι αν θέλουν…

7. Με το βλέμμα στο άμεσο μέλλον ΑΟΖ. Αν μπορούν κι αν θέλουν…   

ΚΡΙΣΗ Τι θέλουν πραγματικά

Η κρίση που δημιουργήθηκε απ’ την απληστία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και μεταφέρθηκε στην Ευρώπη με τη συμφωνία του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας για το μνημόνιο πέραν του αντικειμενικού προβλήματος της καπιταλιστικής έκφρασης στο επίπεδο της χρηματοπιστωτικής λεηλασίας, φέρει τη σφραγίδα`της νεοφιλελεύθερης επίθεσης.

Οι νεοφιλελεύθεροι μεγαλοκεφαλαιούχοι - ουσιαστικοί κυβερνήτες του συστήματος - οργάνωσαν τη δημιουργία κρίσης. Σ’ αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα βρέθηκε, λόγω παραλήψεων, λαθών και ηθελημένων λογικών, αδύναμη στον τομέα του χρέους και των ελλειμάτων, αν και είναι συζητήσιμη η άποψη. Βεβαίως κάτι έπρεπε να γίνει. Σωστή η ανάλυση για αλλαγές μεν αλλά όχι προς την κατεύθυνση που αυτοί σκέφτονται.

Υποτίθεται ότι με το μνημόνιο και τα υπόλοιπα μνημόνια που ακολουθούν θα αντιμετωπίσει η χώρα τα προβλήματά της. Αλλά το χρέος δεν αντιμετωπίζεται με χρέος. Για να μας “σώσουν” μας δανείζουν έτσι ώστε να είμαστε συνεχώς περισσότερο χρεωμένοι παραδίδοντας όμως το δημόσιο πλούτο της χώρας στους τοκογλύφους δανειστές.

Αυτός είναι ένας απ’ τους βασικούς στόχους των τοκογλύφων δανειστών. Εξαπολύθηκε επίθεση κατά του βιοτικού επιπέδου του λαού, εναντίον των εργασιακών δικαιωμάτων για τα οποία χύθηκε πολύ αίμα για να τα κατακτήσει η ανθρωπότητα.

Μειώθηκαν οι αποδοχές εργαζομένων και συνταξιούχων δήθεν για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Η επιδιωκόμενη ύφεση οδηγεί στη συνέχεια του προβλήματος με ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων, πορεία προς την καταστροφή, με άδηλο μέλλον που διαλύει την ψυχολογία των νέων.

ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΑΙΛΑΠΑ

 

του Απόστολου Σ. Καραγιάννη Οικονομολόγου - Μαθηματικού

Καπιταλισμός Καζίνο - Γερμανική Ευρώπη - Ελληνική Προδοσία

Η μετατόπιση του παραγωγικού κέντρου βάρους σιγά σιγά σε Κίνα και Ινδία οδήγησε στον Καπιταλισμό - Καζίνο με την εκμετάλλευση των χρηματοπαραγώγων χάρις στο νόμο του Κλίντον, που τους επέτρεψε ουσιαστικά να κάνουν ότι θέλουν τις καταθέσεις των πολιτών. 

Οι κεφαλαιοκράτες του χρηματοπιστωτικού τομέα της Αμερικής κυρίως και Ευρώπης αναζήτησαν κέρδη πλέον στα νέα προϊόντα τους. Η άπληστη διάθεση κερδοσκοπίας έφερε αφειδώς “χαρτιά” επισφαλή συχνά όπως έγινε με την Leaman Brothers. 
Δώθηκαν φτηνά κεφάλαια για την αγορά των παραγώγων, τα οποία δεν είχαν ουσιαστικό αντίκρισμα, αλλά και γενικότερα προωθήθηκαν φτηνά δανεικά. Στην Ευρώπη η Γερμανία με σφιχτή δημοσιονομική πολιτική και ισχυρή νεοφιλελεύθερη πολιτική εξουσία που επέβαλε εκών άκων τις διαθέσεις της έφερε τα πλεονάσματά της που είναι τα ελλείματα του Νότου από το διάστημα της έναρξης του ευρώ και μετά. 
Η στιγμή - ύποπτη στιγμή - που η Leaman Brothers πτώχευσε, ενώ ο πρόεδρός της δεν παραδέχθηκε ποτέ ότι πράγματι πτώχευσε, αφού η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ δεν την προστάτευσε δηλαδή την άφησαν επίτηδες στο πρόβλημα, μη δίνοντας τα αναγκαία και δικαιολογημένα κεφάλαια για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή να εξαπολύσουν οι Νεοφιλελεύθεροι την επίθεσή τους παγκοσμίως.
Στην Αμερική πρόεδρος ήταν ο Μπους, στην Γερμανία η Μέρκελ και στη Γαλλία ο Σαρκοζί. Όλοι τους ίδιοι Νεοφιλελεύθεροι. (Και άλλοι να ήταν δεν θα άλλαζαν τα πράγματα όπως φάνηκε αργότερα). Τα κράτη έσπευσαν να σώσουν τις τράπεζες και βρέθηκαν αυτά στο πρόβλημα. 
Έπρεπε τώρα να μπει το ΔΝΤ στην Ευρώπη. Τότε, ο άνθρωπος που εξυπηρέτησε την Νεοφιλελεύθερη λαίλαπα να επεκταθεί στην Ευρώπη, ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδος. 
Έφερε το ΔΝΤ στην Ευρώπη, ένα όργανο περισσότερο πολιτικό παρά οικονομικό. 
Μας το αποκάλυψε κάποια σατιρική εκπομπή πως οι ΥΠΟΓΕΙΕΣ συζητήσεις έγιναν μεταξύ Στρος Καν και Γ.Α.Π.. Κανένα ΜΜΕ δεν ανέφερε το γεγονός… Μόνο τα τοπικά μέσα έδιναν βήμα και τα blog. Αργότερα αποδείχθηκε ότι η καταστροφή είχε δρομολογηθεί πριν από τις εκλογές. Η επίκληση των προβλημάτων της χώρας που διεύρυναν με οιμωγές του τύπου “Τιτανικός” έκαναν τη χώρα μας πειραματόζωο για τους άλλους και κατοχική κατάσταση για το λαό της. 
Η προδοσία όχι μόνο της ιδεολογίας - αλήθεια γιατί δεν προτάθηκε μια σοσιαλιστική λύση αφού ΥΠΑΡΧΕΙ - θέλουν να πουν ότι δεν υπάρχει τέτοια λύση μήπως; 
Δηλ. ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς δίνει το μήνυμα ότι δεν υπάρχει σοσιαλισμός και όλοι οι ακόλουθοι υπουργοί, βουλευτές, μοιραίοι, δειλοί, άβουλοι και μουγγοί πλην φωτεινών εξαιρέσεων, κανείς δεν ρώτησε ΓΙΑΤΙ; “η λατρεία της εξουσίας κάνει τους ανθρώπους τέρατα” λέει ο νομπελίστας Γιόσα. Το μνημόνιο έφερε την επικυριαρχία των ξένων, την καταστροφή του λαού μας, την αβεβαιότητα των νέων για τους οποίους επιφυλάσσεται άθλιο μέλλον, την ανεργία αλλά και την αθλιότητα για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Κατάφεραν οι προχθεσινοί σοσιαλιστές να γίνουν οι πιο ακροδεξιοί αγριονεοφιλελεύθεροι. Τώρα μάλιστα συγκυβερνούν με την επίσημη ακροδεξιά ξεπερνώντας την μάλιστα σε κοινωνική αναισθησία και αναποτελεσματικότητα. 
Ούτε οι μούντζες ούτε τα γιαούρτια τους συνέφεραν. Ατρόμητοι ενώπιον του γελοίου… Η οργή για την προδοσία, τη σκοπιμότητα για τη δομική συγκρότηση του νεοφιλελευθερισμού στην κοινωνία μας πρέπει να γίνει πολιτική συγκροτημένη προσπάθεια όλων για να αποτραπεί η περαιτέρω καταστροφή.

Όλοι μας, Πατριώτες, Δημοκράτες, κοινωνικά ευαίσθητοι πρέπει να συνασπιστούμε. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ακόμα και τώρα - άλλωστε οι ίδιοι πλέον ομολογούν ότι το μνημόνιο ήταν καταστροφή - για τη χώρα μας. 
Εμείς συνεπείς στη θέση μας, πρώτοι κλάψαμε για την προδοσία, σφίξαμε την ψυχή μας αλλά κρατήσαμε καθαρό το πνεύμα με την πολιτική εκτίμηση και την επιστημονική υποχρέωση και τονίσαμε το έγκλημα. 
Κάποιοι μικρόνοες που βλέπουν μυωπικά δεν κατάλαβαν, κάποιοι δούλοι του καιροσκοπισμού δεν ήθελαν να ακούσουν. Κάποιοι καλόπιστοι περίμεναν κάτι καλό όπως έλεγαν τα παπαγαλάκια της προπαγάνδας. 
Τώρα όλοι κατανούν υποφέροντας. 
Όλοι μαζί σε νέους αγώνες. 
Άλλο λάθος δεν συγχωρείται.
Οι ευχές προς όλους πρέπει να συνδυαστούν με αγωνιστική συνείδηση.
Οι καιροί ου μενετοί.
Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες.-